Onderstaand gedicht werd gemaakt en voorgedragen door Hans Hilarides. Het is in it Bildts (of Waadhoeks???)
Elke feertyn dagen gaan wy nander uut dagen
hier in de Trije wer’t wy nander ok niet mije
en it ok wel es met nander an’e stok krije mar ut kin wel wat lije
gaat meestal soamar weer betije
Ja ’t gaat d’r wel es omdeur mar wy ferlieze niet de fleur
D’r roept één “Dou hest’m anweest”, welnee sait diegene “Dou liigst as un beest”.
Efen later roept d’r één “kwea” nou dan steane jim op’e dea
Dou most ‘m mij maar geve, dan silst wat beleve
ach jong wat soust’dou krekt kreegst nag één op’e mouw
De kwinkslagen binne niet fan’e lucht wylst een ander soms diep sucht
soa gaat ’t hine en weer keer op keer
inenen hoorst roepen in koor, deuze bal is voor
d’r folgt nag een dispuut, maar wy komme d’r weer uut
Un nije bal, ja ’t bliift levendig in’e hal
bij 5-5 6-6 stijgt de spanning ten top, je slane dan liever niet op
iedereen sit te kiiken. maar de opslager laat niks blike.
D’r komt ok nag ń kaats, soms ń dikke, soms ondermaats
komt die d’r niet of is ie ferbij, de ene kiikt sip de ândere blij
soa blive wy as ouweren fit en sitte nag fol pit
dan is d’r fansels ut soaciale kontakt, dat faak fleurig mar ok wel es triest uutpakt.
Na ôfloop sait Piet (Bosgraaf) krekt as altyd
d’r binne wer priizen, mou dan beginne wy al te gnizen
hij noemt per klasse de winnaars op, tot slot de nr 1 en dan is ut efen stop
ad greate winnaar sait ie dan, nou dêr droomt elkeneen fan
de krâns, dat is ’t toppunt, ut is hêst n stunt, wer’t iedereen ut op het munt
soms nag efen naprate en hjir sil ik ut mar bij late!